ضرورت مبارزه با شته در باغات جوان مرکبات

محمدی در جمع خبرنگاران با اشاره به مساعد شدن شرایط محیطی برای فعالیت و افزایش جمعیت شته‌ها روی جوانه‌های نورسته مرکبات، اظهار کرد: شته‌ها حشرات کوچکی هستند که با تغذیه از شیره گیاهی، سبب پیچیدگی برگ و سرشاخه، ترشح عسلک و دوده‌ای شدن برگ، سرشاخه و میوه، ضعف عمومی درخت، ریزش شکوفه‌ها و میوه های تازه تشکیل شده می‌شوند و ناقل بیماری‌های ویروسی مانند تریستیزای مرکبات هستند.

وی با بیان اینکه مبارزه با آفت شته در باغات جوان زیر پنج سال و باغ‌هایی که مبارزه زمستانه در آنها صورت نگرفت، گفت: در بسیاری از باغات، تراکم پائین شته‌ها توسط حشرات مفید مانند کفشدوزک‌ها، زنبورها، مگس‌های مفید و بالتوری‌ها کنترل شده و ضرورتی به مبارزه شیمیایی در این گونه باغات نیست.

مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی گیلان ادامه داد: در صورت مشاهده تراکم بالای شته‌ها در باغات با هماهنگی کارشناسان حفظ نباتات و کلینیک‌های گیاه پزشکی و اخذ نسخه گیاه پزشکی، مبارزه شیمیایی با یکی از شته کش‌ها مانند پریمور به میزان ۰.۷ در هزار و یا کنفیدور جهت مینوز ۰.۵ در هزار توصیه می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به حساسیت شکوفه‌های مرکبات از مصرف روغن امولسیون شونده (روغن ولک) همراه با شته کش‌های توصیه شده، خودداری و سمپاشی به صورت مه پاش با فشار کم انجام شود تا موجب ریزش شکوفه ها و میوه های تازه تشکیل شده، نشود.

محمدی تصریح کرد: برای حفظ و حمایت از حشرات مفید از مصرف سموم توصیه نشده خودداری و سعی شود سمپاشی در ساعات اولیه صبح و یا هنگام عصر انجام شود تا از صدمه به حشرات مفید و گرده افشان جلوگیری شود.

وی  به باغداران توصیه کرد: برای جلوگیری از خطرات احتمالی سموم روی زنبور عسل، قبل از اقدام به مبارزه علیه شته‌ها به زنبورداران منطقه اطلاع داده شود.